Yanlýþý söylediðim yerde alkýþlandým Doðruyu söylediðim yerde yuhalandým Anlamý sade Dimaðda sürenle zaman Vadesi kade.
Hüznün gölgesi olmaz ama Bir kez düþürürdük yüzümüze Yine de acý çiðnedik baklayý Sövmek ne… Ne gelirse düzümüze
Aðlarýz da saatler dolaþýk Þeyda ederiz, yiðit bulunla kendimizi Bu kez hüznü baðlarýz, ipler hileli Anasýný dedik bir kez, Sonu gelmedi; biz, bizi bileli
Ýçin neþe Aðzýn þarký Bilmezsin kalabalýklarý Yutmuþsun ya içinde Kýpýr kýpýr Hüzün bilmez papaðanlar
Osmanlý düþer Tokadý pufff Tekrarý cerh Çark ederi þerh Ey insan Yapýþtýn yakama Caným elinle Çýkana bak ama
Tarihin düþer gönlüme Üç beþlerin olmasa yüz yýla Sarihin belirsiz
Kâðýt derim Aðýt tutar Aðýtým derim Sen deðilsin gibi görü
Özlem kavuþum olmuþ Daha aç demeden Gözleri soygun Çalmaktan acýkmýþ ta Ömür bulmakta doygun
Kol bulmadým içime sarýlacakla Ne neherim çaðlamakla Ne beherim ayrýlýkta damla Gözler hüzün bilmez aðlamakla
Ne çok ta aþýðým Ne çok ta susuzum Sen saray kurnasý Ben çengi zurnasý Ýþte bu yüzden huysuzum
Laf konuþurum Gaf konuþurum Zarf konuþurum Mazruf konuþurum Kýlçýk atar Anlam kaçar genze Hüzün gölge düþürmez Kendisi düþer benze
Anam zurna tutmuþ Babam da peþrev Bak Ruhi bak Kime benziyorum Kimin hatalarýyým ben
Dere geçtim Paça sende Tutuþayým dedim Ayrýlýðý seçtim
Ne çok da su, þu deniz Bir damla içsem Göl olur mu bilmem?