Nerde yolumu yitirsem
Hep sana tutundum
Hayallerini kuþlarýn kanatlarýna asmýþtým
göklere týrmanýrken çocuklarýn kahkahasý
böyle her þeye geç kaldým
uyandýðýmda her sabah
Bir kadýn dikiliyor karþýma
Her yaný gün gibi aydýnlýkta
kýza ve oglana adanmýþ ormaným,
büyümek ellerinde gölgende yan yana
fikrine tanýk tatminsiz gecede
camide otelde okyanus kenarýnda, kumsalda
ne kadar dinlenilecek mezar varsa hepsi mübah
bir dalga kum üzerinden aþýyor
asmýþ mavi paltosunu okyanus
dehþet içinde vahþi ve çýplak
ölecek çocuklara aðýt yarýn
katran gibi düþüyor geceye duman
medet umuyor
akþamdan çeyrek bekleyen soðuk nefesli raký
Bizi baþka iklimlere götürürmü
Geceye çýlgýn gibi düþüyor duman ;
yarýn öleceklerin üzerinden
sabah gülümsemeden uzaklaþýyor
Gece de duman diz çökmüþ üþüyor
beyaz bir hüzün ekmek bölüþüyor
………….
yýldýzlarýn parlaklýðý canavarca
gece fikrine yanýk tatminsizlik
okyanus kenarýndaki ada
aðaçlar yeþil derin
Ve güneþ bir rüya ile batýyor
Bir dalga soluk kum üzerine çörekleniyor
Okyanus mavi paltosunu atýyor
vahþi ve çýplak þimdi dehþet içinde
fýrtýna aþýyor
Geceye duman katran gibi düþüyor
yarýn ölecek çocuklara þarký gibi
tüm cesareti
Benden ateþ bekliyor
Gecede çeyrek bekleyen
Soguk nefesli raki
Akþama duman çýlgýn gibi düþüyor
Gece diz çökmüþ gibi üþüyor
yarýn ölecek
Alçakgönüllü
karda yumuþak gölgeye
Gece gülümsemeden uzaklaþýyor
denizden söz eden ekmek garibi
okunmuþ gazetelerin ikinci sýnýf haberi
yaðmurun anlamýný öðrendim çocuktan
susmak zorumda
gurbet-i minumum varlýðý ücretin
gençliði rehnedilmiþ emanetin
sözü yanlýþ söyledim hep
Tilkiye rastladým dün
meðer peyniri o çalmamýþ
Dede Korkut girdi rüyama
dediki bildiklerin yalan
yok o kadar öðüdüm
konuþurken susarým
ben hayatýmý
Kýrmýzý þapkalý kýzý gördüm
kurdu esir almýþ
ve kurt kurtulmak için
Bana mektup yazmýþ
Býrakýn geceleri bana
alnýmda yanlýzlýk
çalmadým ekmeðinizi
çocuða yazýk
yorgundur sesim
Kýyamam çocuklara
Bütün kabahat sizin
bildigim hayallerin hepsi yanlýþ
hislerim donuk
gecelerim bay cintonik
Aslýnda içmem ben cintonik
ama dedimya
cümle yanlýþ
Bir yanlýþ bir dogruyu götürmez hayatta
Çok yanlýþ eder
………
oysa
Aðzýma akan kelimelerde
açýlýp kapanýyor hiçbir þey söylemiyorlar
susuyor seni bana
belliki korkuyorlar uçarsýn diye
Yüksek sesle düþünmesene
Dýþarýda meraklý kelimeler var
korku konuþuyorlar bana
ihtiyacýn yok biliyorum ama
Koþabilmek bazen sana
Unutmak uçurtma olduðunu
Kuþ olmak bazen
Aðzýma açýlan ruh hali var
dudak kuþ çarpýntýsýnda olsada
Kimseye söyleme
bütün türküleri kaçaktýr Anadolunun
Verilen bedel kime böyle
Diye sormasýn çocuklar
Rüzgarla fotoðraf çektiren yaným
Güneþi de çok sevdim seninle
Bu kan davasý bitsin benimle
bakma içlerine
hepsi senin gibi güzel deðil acýlarýn
her sey geceye sýkýþmýþ
Geçici akþam umutlarý
Yüzüme yaðmurlar yaðýyor
Güneþe inanan zamana su düþüyor
Mevsimler tutuk birde
Kelimelerin formu bozuk
Bir ömür ki ýsýrýyor sanki acýyý inadýna
Oysa
Her þeyi unutmak
Koþabilmek rüzgara bazen
Evlerin üstünden
Býrakmak kendini
gözlerimde çapak var hala
göremiyorum ki önümü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
böcek gündüzün geceye borcu nedir? iki kapı hoyrat bir umut Sen anlarsın Can sıkıntısı ve seni sevmek üzerine Aşık dik durabilmek Yaban Gülendam