daha erken...

aþkýn son söðüdünü toplayýp
günü harmanlarken
geceyi çeyrek geçiyordu henüz
umutlar safi kokuyordu

dudak payý hasret buðsu
gülru solarken dilime
muamma kapýsýnda dilenip
takvim mevsim deðiþtiriyor

doðacak günün haberi
ayýn yüzünde þekilleniyordu
yýldýzlar semayý terk edip
o an göðün fýsýltýsýný dillendirdi

ömrün vuslat göçü
takvimlerle vedalaþmaya durdu
sesin telaþý göðsüme vurdu
makber peydah oldu

sevgili mürekkepliðine uzanmýþ
son damlasýný okuyor
ve senelerce beklediðim masalý
ilk yaðmur damlasýyla öteye döküyordu

kýyametti bu, öyle ki
göðüsümün tam ortasýna
muammanýn selasýyla
ömrü lal edip sonsuzluða ekti

Sosyal Medyada Paylaşın:

lafı güzaf Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

noktanın sonsuzluğu kuşlar ve şairler günaydın sevgilim aşk ile aşık hissedebiliyorsan yaşat... istanbulun kış masalı yoksun gerçek kadın makinist aynı hala... gelirsen eğer...