Gönül iklimimi vakitsiz çalan yolcu gel demedim git de diyemem aþkýna sarý yaprak gibiyim çýkmaz yolum varýyor sorgulara durgun sokaklar, caddeler. Ayasofya yüzler solgun bakýþlarla tarih kol kola, nasýlda hýnzýr gülüþüyorlar. hadi eve gidelim diyorum anýlara çay sýcaktýr belki biz üþüdük biliyorum, hasta olacak þimdi ada.
kapamalý þehir gözlerini Aðrý daðý secdeye varmalý, dünya arýnmalý günahýndan þiir, savrulmalý rüzgarca tarlalara. kan tutmalý tümceleri, dönüp dolaþýp, sana takýlmalý öznesi yüklemi kalmalý bana yatak olmalý gökyüzü yastýk sanmalý kendini bulutlar yýldýzlar baþ kaldýrmalý kaçmalý atlas yorgandan dökülüp þafaða günü aðartmalý geç olmadan
þimdi serçeler de gelir kapýya simit at bari onlara umut olursun belki çelimsiz, ürkek ayaklarýna… hadi uyansana…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hava Avcı Köseoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.