Küfretmeyeceðim artýk yaþamadýklarýma ve iç geçirmeyeceðim içimden gelip geçen hiçbir aþka. Alýþamaz da gidersin diye hiç söylemedim seni çok sevdiðimi, sevilmediðini sanýp gidileceðini hiç düþünemedim. Çocukluðumun ayaklarý kýrýlsýn iþte, koþarken düþmekten dizlerim böyle paramparça. Yarayý sarmayý hiç öðrenemedim, hep üfledim yalnýzca…
Mahþeri Bekliyorum... Söyleyecek Çok Sözüm Var Orda... Sen Sýrâtta Yürürken Ayaklarýna Ben Takýlacaðm... Ve Düþeceksin Susmalarýmýn Ortasýna... Yanacaksn Yalanlarýn Kadar, Ýhanetlerin Kadar Acý Çekeceksn... Sakýn Sorma "Bu Yüreðe Ne Kadar Acý Vermiþ Olabilirimki" Diye... Anlamazsn.... Sadece Bekle Diyorum... Susuþlarýmýn... Arkasýnda Bir "Cehennem" Saklýyorum...
Elinde ne varsa hayata dair, ötesi hiçbir þey ya da vesair.. Hani demiþ ya þair; mutluluðu sende bulan senindir, ötesi misafir..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kızılay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.