AŞKIMA

Bazen acý dinmez, bazen de yaðmur
Sevgilim gülümse, her þey unutulur..
Suskunuz bu akþam üstü, Hasrete yanmýþýz, neylersin.!
Bir gün, bu mahzun sevdadan geriye, Kalýrsa, sadece o hüzün kalýr..
Sen de anladýn ki yapa-yalnýzýz.. Buluþmamýz yasak, Görüþmemiz uzak..
Devrilmiþ kadehler gibi, dönüyor baþýmýz, Neylersin.!
Ah güzelim, Ýncinmiþ bir sesi vardýr yaðmurun; Yanaklarýna vurduðunda hissedersin.
Ve bir veda sözcüðü, saçlarýna, Titreyen bir öpücükle dokunduðunda
Bu aný dondurmaya yetmez nefesin.
Bir film sahnesi gibi, Akar gider ayrýlýk, Neylersin.!
Biz zaten hiçbir romanda, Kendi hayatýmýza rastlamadýk.
Bütün þarkýlar bizi yanlýþ anlatmýþtý. Ve bütün bulmacalar yarým býrakýlmýþtý.
Tenha sokaklarda üþüyüp durdu sýrtýmýz.
Oysa, tuttuðumuz balýklarý bile, Yeniden denize baðýþlamýþtýk.
Biz, hayata dair, Hiçbir yanlýþ yapmamýþtýk..
Sosyal Medyada Paylaşın: