KALE DÝBÝ KARADENÝZ...
Biriktirdim hep Metris dolu hasretleri
Yatarken koynumda karanlýk
Çalkalandý karasýndaki deniz
Mahpusluklar vurdu martýlarý
Paslý kalan mahkumluðuma yalnýzlýk zincir
Siyahýna dalar kara düþünce
Çýrpýnýr kayalar yosunlu gözlerde
Çýðlýk uçan kuþlarýn karýyýydý
Ya dalgalar vurmasaydýnýz sol yanýma
Kum tanesi sevmelerimdeki köpükler
Çekil üstümden yakamoz
Görmüyor musun þehir yanýyor
Ay inatla üstüne düþerken bir kente
Deniz feneri olsa düþlerin
Ben batarken kayalýklarýnda
Sen niyetine yosunlarý öpsem
Eskisindeki dudaklarýna konarken
Hep ýslak kalsak …
Martý kalkarken ben o yokluðuna konsam hep
Kýrmýzý þarap mayhoþluðu sarýlsak hep
Dar kalelerimizin koridorundan yuvarlanarak
Dudaklarýmýzla yapýþsak yere
En azýndan sevdasýndaki toprak kokardýk…