SENSİZKEN ÖLMEM GEREK
Sözlerim sitem deðil, sana hiç kýzmýyorum
Bu kör topal sevdada haddimi bilmem gerek
Hala sana mutluluk tablosu çizmiyorum,
Bu hazankar mazimin izini silmem gerek.
Bir dem dahi incitip seni üzmemek için
Gerçeðe bel baðlayýp düþte gezmemek için
Gözlerine bakarak sözüm söz demek için,
Önce kör talihimin iznini almam gerek.
Suskunluðun sitemin semaya çýkan sesi
Her gün bir suç perdesi, her gün veda sahnesi
Bu kavga-dövüþlerin ayrýlýksa ötesi,
Sana sahip çýkmanýn yolunu bulmam gerek.
Her gece sensizliðim kurþunlanýyor sandým
Yaralarým azdýkça vuslata silahlandým
Sen diye hayaline sarýlmaktan usandým,
Her saat her dakika yanýnda kalmam gerek.
Bakmaktan kaçýnsa da gözlerin kaçak gibi
Kaçtýkça saplanýyor göðsüme býçak gibi
Emanetin yerinden çýktý çýkacak gibi
Bu gece gözlerini meçhule salmam gerek.
Yok olmak pahasýna; varsam seninle varým
Hüzün perdelerini hüznümle aralarým
Ne bir destekleyen var, ne de bir taraftarým,
Feleðe çalým atýp bu maçý almam gerek.
Bu kaçýncý yanýþým gölgeli saçlarýnda
Ben çehremi unuttum bebek avuçlarýnda
Seni de tüketirim sensiz olan yarýnda,
Seni yaþatmak için seninle gelmem gerek.
Ah sevgili, sanma ki yorgun düþtü bu beden,
Seni bende yürümek bedenimi tüketen.
Aþkýn bende ebedi, ömürse bende biten,
Seni sende býrakýp, sensizken ölmem gerek,
Ya da bu yüreðimi ikiye bölmem gerek.
BAYRAM MECÝT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.