sakýn üstüme gelme kuþkunun aðacýnda bir tül beni çocuklarýn masmavi gözlerine gömün geride kalan arkasýna dönüp desin ki biz buradayýz tanrým, aðzýndan sökülen bir melekse artýk kül
yaðmura vicdan etme, estiðin rüzgâr seni boðar baykuþlar nemli olur, yazgýnda bir avuç sular kedi arka baðçe ne yer, kim ciðeriyse sevgi köles derim ona da, ad veririm iþim gücüm bu benim
þarap bir kadýný bitirir kadýnlar þarap gibidir ey Payanda sen sanýrsýn ki üþengeçliktir zamana ait olmamak neden hatýra diyelim gözlerini öptüðümüz cenazeleri sanki her sabah uyandýðýnda mümkün deðilmiþ gibi yeniden doðmamak, yeniden soyunmamak
raký bir adamýn ritmidir adamlar raký gibidir ey Salak sen sanýrsýn ki kurtulma eylemidir yorgunca aðlamak neden geviþ getirelim örtüyü yýrtýlan etleri sanki her günah yutulduðunda mümkün deðilmiþ gibi yeniden oynamamak, yeniden sarýlmamak
her gecede bir ece vardýr yarým dünya devirmektir þarap içen adama susmak!
Payanda
Sosyal Medyada Paylaşın:
Payanda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.