ve ben belkide ölürüm!
Ve ben belki de ölürüm,
En çok da gözlerine gömülürüm….
Neydi sahi içimizi bir fare gibi kemirip bitiren his?
Aþk mý? Oysa hep mutlu ettiðini söylerler…
Sevda mý? Hiçbir þeyi bitirmez bilirdim ben….
Gurur mu? Kimi diriltmiþ ki bizi öldürmesin.
Bencillik mi? aþk ‘sencil’ di hani?
Yok yok baþka bi’þey bu bizdeki…
Gururun ateþinde egolarla tutuþturulmuþ bir ifrit sadece
Aþk gibi de aslýnda B’aþk’a
Sevda gibide aslýnda laf’ta.
Yok desek ateistlik var desek boþa inanmýþlýk
Sussak araf
Tutsak, tutsak eder bizi tuttuðumuz taraf.
Ki ben ki ben sürünürüm!
En çok da ayak izlerinde görülürüm
Sussam ölü derler haykýrsam deli
Ki ölünün Allah’ýdýr deli,
Arasý yok, yok bu hikayede diri
Yani ben , en çok ben ölürüm,
Ve ben gözlerinde görülmeden,
gözlerine gömülürüm...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.