Aynýdýr ciðerleri,
yer yarýlsa yerin altýna girer korkuyla
kurt adam gibi,
ama o,
yarattýðý tufaný seyredecek bir kaya tepesinden
bir kartal gibi keskin bakýþlý
yeþil melekler karþýsýnda,
elleri ve dizleri üzerinde...
Hayatý canlý kýlan
caný almaya yolladý þeytaný,
Önce savaþ kuþlarýyla saldýrdýlar,
ilk çaðdan kalma gagalarýyla
Kurt adamýn sevdiði pusta,
çizgi çizgi ateþ saçtýlar.
Bir el fenerinin yanýp sönmesi kadar ýþýk
Sanki bir yýldýzýn kaymasý…
Arkasýndan gene… milyon kere…
Ateþe yaþamý bahþettiler, sanki körükmüþ gibi
Her yýldýz kayýþýnda bir yangýn daha
Ýtfaiye yetersizdi alevlere
Tank paletlerinin peþinde,
bilim kurgu ürünü Sosyal Darwinistler
demokrasi, hürriyet, medeniyet getirdik diyerek,
ara geçiþ formuna,
acý, yýkým, mutsuzluk getirdiler…
Yeþil Melekler koyvermiþti kendini,
umarsýz eller harfiyat kaldýrmakta kucak kucak;
cehennemin alevleri buraya göçmüþ eski yerinden.
Öldüðü gün doðmuþ bir bebenin kimliðinde,
bir göbek baðý bile yokken
beslenecek bir anne gerekmez,
hortum önüne çýkan her þey gibi yutar onlarý...