Onlar için akþam sabah yok Yok bugünün dünden farký Birkaç damla göz yaþýdýr Oyun gibidir yaþamak
Bir taze ekmeðe, Bir sýcak çorbaya, Umutlarýný teslim edebilmek Kaderleridir, kendi deyimlerince Denizden tarlalara ekerler sevdalarýný Bir uçurtmanýn kanadýnda dünyayý dolaþýrlar
Bir tutam nilüfer, Bir demet mor menekþe yetiþtirmek Belki de tek þeydir Sevgi adýna ellerinde kalan.
Umudun adýdýr bir tatlý gülüþ Onlar ki çocukturlar Lakin yoktur umutlarý Yarýný bilmeyenlerdir onlar Sevgilere acýkmýþtýr minicik yürekleri
Yaþamý öðrenirler korkunun gözlerinden Köprü altlarýnda Evler kurarlar yýkýk dökük Düþler kurarlar korkularla dolu Bazen tüm kirliliðiyle yaþam Aynalarca vurur yüzlerine Bazen saf, bazen temiz Bazen tatlý hayellerle doyururlar karýnlarýný Bazen de Allah kerim
Bazen kanlara susamýþ gibidirler Bir tv kanalýnda bir flash haberdirler Bazen bir gazeteye birinci sayfadan manþet Sonra unutulurlar yeniden
Köprü altlarýnda bir süs gibi kalýr Yapýlan onca vaat ‘’Kader utansýnlar ‘’yükselir ’Batsýn bu Dünya’ En çok söylenen þarkýdýr. Neden bu kadar zor, Bu þarkýlarý duymamak?
Çýkarýn sevdalarýnýzý Koyun orta yere Yüreðinde sevgi taþýyanlar Yönünüzü çevirin karanlýklar üstüne Yürüyün cesaretle Bunlar bizim çocuklarýmýz Bitirelim bu ayýbý Görelim, ne kadarmýþ büyüklüðümüz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.