Ateþ gibi bir Temmuz kentinde
ayrýlýklarý büyüttüðüm hüzünbaz bir akþam…
mavi umutlarýmý avutmaya çabalýyorum Dut aðacýnýn altýnda
vakit lâciverte çalýyor rengini
gökte yýldýzlar bile uyuyor
aklýma düþtün her gece olduðu gibi
asýk suratýmda tebessümüm oluverdin
hüzün kahverengiliðinde gözlerin çalmýþtý gönül kapýmý
biliyorsun,
sevgimizin cam kýrýklarý kanatýyor canýmýzý
bazen çýðlýk çýðlýða konuþuyor gözlerimiz
bazen de lâl oluyor dillerimiz gözlerimizden bulgur bulgur yaþ gelirken
tezatlarla örülü hayatýmýzýn yansýmasý belki her þey
olsun..!
gene de gitme..!
hadi..!
özlemlerimizi,kimsesizliðimizi vuralým yalnýzlýk yanýndan
Senin içtiðin nescafelerin tadý ben,
yazdýðým þiirlerin konusu sadece Sen ol..!
bakabileyim gözlerinin derinine doyasýya
benim Leyla’m tek Sen ol ömür boyu
bende yollarýna düþeyim her gece Mecnûn vâri…
…
Ahh…ah…
gitmeseydin
kalsaydýn
keþke uysaydý bu aþkýn bedeni tenimize
keþke kalsaydýn…
keþke..!
öyle yalnýzým ki…
her gece biraz daha fazla kanýyorum hecelere
biraz daha eksiliyorum “sen” yanýmdan
ben,kimliksiz bir sessizliðin ateþinde sevdim,seviyorum Seni
var mý..?
var mý söyle..!
var mý benim gibi Seni seven..?
þimdi “keskin Fm” de sevda þarkýlarý çalarken,sustu Yaz
…
Yoksun…
bir Temmuz kentinde
bir hüzünbaz gecede düþtü baþým sol yanýma
yoksun…
oysa, bende ne çoksun..!
temmuz2012/keskin