Kara bulutlar çökmüþ,
Zemheri karanlýklarda yürekler.
Bir umut sadece yaþatýlan.
Cesaret ;
Kýnýnda küflenmiþ kýlýç
Boyun eðik haksýzlýklara.
Oysa Özgürdük !
Özgür yürekler rüzðar gibiydi
Memleket semalarýnda eserdi herbiri.
Bu esaret nedir peki
Kulun zalime,
Zalimin paraya esareti.
Þimdi diller lal edilmiþ,
Ellerde kelepçeler,
Fikirler tutuklu.
Ýnsan olmak unutturuluyor,
Cehalete gem vurulmuyor,
Sefaletten insan çöplüðü doðurtuluyor.
Ve haksýzlýklar,
Masum ölümleri,
Hangi su paklar bunlarý.
Çok mu zor ?
Sevmek, affetmek , korumak
Ve kabullenmek Olduðu gibi.
Çok mu zor
Milyonlarca kayýplara raðmen
Ýnsan olabilmek.
Etrafta dolaþýr sýrtlanlar leþ peþinde.
Ve ne yazýk ki ; Uyuþturulmuþ beyinleriyle,
Sýð sularda insanlýkmýþ boðulan !
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.