Duyun artýk sesimi; açým dedim size aç!
Deðmedi kursaðýma günler oldu yemedim
Baþýma görgeliði; bulutlar örüyor taç,
Yakarýp düþmanýma yardým edin demedim.
Siz sevinip oynayýn, vermeyin bana fiðil
Ben Kerküklü Yetim’im; bayramým bayram deðil.
Gözlerimde tütüyor, buram buram lunapark
Babam yok ki elimden tutup beni gezdirse.
Dönme dolap üstünde attýrýp bir-iki çark,
Gökteki yýldýzlarý salýncaða dizdirse.
Ne olur kavim Gardaþ; derdime biraz eðil
Ben Kerküklü Yetim’im; bayramým bayram deðil.
Düþümde tadýyorum renkli parlak þekerler,
Her kapýyý çal bu gün, benim için de topla.
Duymasýn þu Coniler, kulaðýmý çekerler,
Sevgimi morartýrlar sýrtýma inen copla.
Yara kaplar bedenim, elimin üstü siðil,
Ben Kerküklü Yetim’im; bayramým bayram deðil.
Okþasaydým annemin titreyen ellerimle,
Tanklarýn paletine dolanan saçlarýný.
Dizlerine oturup en güzel dillerimle
Þarkýlar mýrýldanýp taksaydým taçlarýný.
Bir gün gelir coþarým kanýmýn adý çiðil!
Ben Kerküklü Yetim’im; bayramým bayram deðil.
Ýsmail Süklüm
fiðil:niyet,meram, fikir
çiðil:cesur
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.