Þu hayatý yaþarken Nice insanlar gördüm Þerefini namusunu Üç beþ kuruþa satanlarý Yüzüne dostum deyip Ardýmýzdan kalleþçe Kuyumuzu kazanlarý
Namuslu gözüküp Namussuzluk yapanlarý Onurunu hasiyetini Dünya malý için satanlarý Ýnsanlýktan kendilerine Bir pay çýkartamamýþ Nice zavallýlar gördüm
Servetlerine servet Katabilmek için Ýnsanlarý kullananlarý Yaþadýðý hayatýnda Kendinden baþkasýný Asla düþünmeyen Nice bencil insanlar gördüm
Soðuk bir kýþ gününde Bir kaldýrým taþýnda Öylece oracýkta el açmýþ Akþam olduðunda evine Bir dilim ekmek götürmek için Çocuk olduðunu unutmuþ olan Nice küçücük bedenler gördüm
Dünyanýn öbür ucunda Açlýktan insanlar ölürken Adaletten bahseden Haddini bilmez devletler Kendi milletini katleden Nice dikdatörler gördüm Hepsi birer birer gittiler
Dünyanýn gözü önünde Heryerde savaþ olurken Arakanda ki kardeþlerimize Yardým elini uzatan Asil muzaffer merhametli Dünya milletlerine örnek olan Þanlý Türk Milletini gördüm...
Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
ufukguney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.