Korkma Demem Kimseye

Acýmtýrak bir sývý akýyor yanaklarýmdan,
Dudaklarýmýn kenarýndan süzülerek topraklara.
Saðýr duvarlara nisbet etmekte gönlüm,
Suratým , loþ mahkeme duvarý.
Soðuk,bezgin ama yýllarýn her ihanetini yemiþ,
Katmer katmer sinmiþ üzerime.
Nasýr baðlatmýþ ciðerime hüsranla biten aþklar.
Hangi sazýn notasýnda bu kadar acý var,
Hangi hüzzam bu acýlarý hicranýnda saklar,
Yaðmursuz bulut olsaydýn be gönül bahçeme,
Islatmayaydýn susuzluktan kurutaydýn,
Bu kadar yakmazdý yokluðun,acýmazdý içim,
Senden sonra akmazdý yaþlar böyle sicim sicim.
Yaðmur yüklü bulutlar halimi anlýyor,
Islatýrken topraklarý doyururcasýna,
Vefasýzlýðýný bana duyuruyor.
Gücüme gidiyor vefasýzlýðýn,
Yumruklarýmý sýkýyor,
Dudaklarýmý ovuyorum diþlerimle kanatýrcasýna
Cehennem yangýný ufkumda görünen,
Aklým ezelden isyanlara meyilli,
Yüreðim ihanetlere alýþýk mecburi devriye,
Pusuda bekleyen acýlara esir düþmüþ,
Paslý zincirlere vurdum düþlerimi.
Zamansýz bu gidiþ katre katre ciðerimi yakýyor,
Ve acýmtýrak sývýlar yanaklarýmdan eksilmiyor.
Yüreðimdeyken vefalýydýn be sevgili,
Þimdi yüreðimdeki acýlardasýn
Vefasýzlaþtýn mý ne……….
Sana harcanan ömrü yele verip ,
Çürüttün bedenimi,heba ettin.
Bu yalnýzlýðýn girdabýnda ihanetinle boðduðunu,
Düpedüz vefasýzlýðýn ta kendisi olduðunu,
Korkma demem kimseye,
Senden gelmiþ ki acýlar sindire sindire çekiyorum.
Gözlerdeki yaþlarýn senden olduðunu da demem
Akýp gittiði topraklara,
Nasýldý yeþilin rengi,topraðýn hali,
Sahi yaðmurun rengi varmýydý ,
Birtek gözlerinin rengi aklýma mýh gibi çakýlý
Görmeyeli gözlerim.
Korkma demem kimseye gözlerimi aldýðýný
Býrak rüzgara savursun saçlarýný,
Getirsin kokunu sýzlatsýn burnumun direðini.

Mehmet Zafer
Sosyal Medyada Paylaşın: