BATAKLIK KUŞU

Ben bataklýk kuþuyum, yerim yurdum burasý,
Desem de; yýllar yýlý çamurdan nefret ettim.
Sen bahtýmýn mavisi, sen sevdamýn karasý,
Bu nasýl kalp aðrýsý.. Ben aklýmý kaybettim.

Býrak içine aksýn, gösterme gözyaþýný,
Gafil avlarlar gülüm kafeste can kuþunu,
Ben ki yýllarca sýkýp karanlýða kurþunu,
Ömrümü kör mazimin menzilinde tükettim.

Bir çöl bulutu gibi bana incelsen de yar,
Ayaz yemiþ bir serçe titremez gönlüm kadar.
Bir kaþ çatýþýn bile ürpertir ölüm kadar,
Gözlerinde türaba kaç kez sirayet ettim.

Ya boþ þiþeler þahit, ya meyhaneler tanýk,
Yaþantým rüzgarda ki saçlarýndan daðýnýk,
Ama ne kalbim suçlu, ne de vicdaným sanýk,
Ben seni ne kandýrdým, ne de ihanet ettim.

Ah gülüm, ah güzelim, daha sana ne deyim,
Aþkýna aðlasaydým kesilirken göbeðim.
Bu hamur daha çok su götürse de bebeðim,
Ben bu yola baþ koydum.. Dönüþüm yok, aht ettim.

Ben bataklýk kuþuyum, yerim yurdum burasý,
Bilsem de; yýllar yýlý çamurdan nefret ettim.
Sen canýmýn yarýsý, sen bahtýmýn karasý,
Çýldýrmaksa sýrasý.. Ben aklýmý kaybettim.


BAYRAM MECÝT
Sosyal Medyada Paylaşın: