Kolay deðildir ve kolay olmamýþtýr, Sevdiðin birini hayatýndan uðurlamak. Çoðu zaman bir kavgadýr ayýran, Ara sýrada, ölümdür. Hatta çoðunlukla giden sen olsan da, Arkada hep bir burukluk kalýr. Gidenler ailendendir, yada arkadaþlarýndan. Yada sevdiðindir. Kim bilir. Acýsý, kederi, hüznü, hep aynýdýr. Farklý kalpler, farklý hayatlar, ayný acýlar… Farklý ruhlar, farklý düþünceler, ayný gözyaþlarý… Farklý umutlar, farklý bakýþlar, ayný vedalar… Eðer kalansan sen, Alýþmak pek kolay olmayacaktýr, Ýzlersin her þeyi dýþarýdan, Herkesten her þeyden uzak bir yerde Hayatý bile, hayatýný bile… Peki ya eðer gidensen sen ? O zaman ne mi olacak ? Kalana göre hayatýný çok iyi yaþayacaksýn, Onu hiç hatýrlamayacaksýn. Özlemeyeceksin. Sana göre, Ondan uzaklara yürüyeceksin, Ama ayaklarýn ve kalbin, beynine inat geri gitmek isteyecek. Bastýracaksýn, Gülümseyeceksin, için kan aðlarken. Baþkalarýyla mutlu olduðunu söyleyeceksin, deli gibi özlerken. Hele bir de yalnýz kalmýþsan, iþte o zaman film kopar… Baþlarsýn hýçkýrýklarla aðlamaya.. Sanýrým hem giden için hem de kalan için ayný olan tek kýsým hýçkýrýklardý… Gidende olsan kalanda… Hayatýndaki tek ayný olan kýsým, Her gece uyumadan vazgeçemediðin hýçkýrýkla, gözyaþlarýndýr..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çisem Uygur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.