Seninle geçen yýllarýmý anmak için, Sana geldim, sana yine koþarak. Sana baka, baka geldim kýyýlardan! Mavine kýyýlardaki yeþiline doya, doya! Bakabilmek için.. Ýþte karþýndayým yine ben Senin için yaþ dökmekte üzgün gözlerim Sevinmedin mi yoksa eski dost! Benim koþarak senin hal hatýrýný sormak için sana geldiðime. Hiç mi sevinmedin? Sen hiç mi sevinmedin! Senin için karþýnda hasretle aðlayan gözlerime..
Hiç mi ikimiz! Beraber çýrpýnmadýk seninle yakamozlu akþamlarýnda. Yeþil koylarýný, kulaç, kulaç gezerken! Hiç mi beraber kucaklamadýk seninle o koylarý. Susuyorsun yorgun insanlar gibi! Ütülü mavi çarþafýn örtülmüþ sanki üzerine! Konuþsan bozulacak mý onun ütüsü. Sen neden! Bakmýyorsun senin için aðlayan gözlerime. Ýnsan bir doðrulur, bir çýrpýnýr bir selam verir, Çalkalanýr bir hal hatýr sorar konuþur Sen mi geldin, eski dost diye..
Vefasýz olduðunu bilirdim de senin Bu kadar da fazla vefasýz olduðunu bilmezdim. Anladým suskunluðunun sebebini! Kýzgýnsýn hala sen bana! Boþa gelmiþim seninle geçmiþi konuþmaya Senin hal hatýrýný sormaya, Boþa gelmiþim! Ufkunda günün kýzýl akþamý kaybolurken Seninle özlem gidermeye, Seninle konuþmaya.. Geçmiþten bahsedip seninle konuþmaya..
11.Aðustos.2012 A.Yüksel Þanlý er Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.