bak kuþlar þakýrdýyor kolsuz aðaçlarda bir deli ozan söylüyor bunu ben inanmýyorum gecenin beni öpeceðine bir kadýn gibi kokuyorken hâlâ hayat
sabahladýðým ve hattâ günlerce uyumadýðým doðru ama uyutmadýðým yok bir çiçeði yani anlaþýlan sesimi soluðumu ben eski bir hatýrada býraktým siz ne kadar garipserseniz o kadar olaðanlaþýr duyum
bakýn kölesi olduðunuz þey ne kadar bitirilmiþ birikmiþ ama kýsa çöpün kaygýsý yok mu diretecek nefesin kuru gürültüsünü bir gece öpülürken ölmeyeceðinize inandýðýnýz gibi
insanlardan yolumu çektiðimden beridir küçük bir mum bile besliyor beni oysa aþkýn üþütmediði tek bir hücrem yok tek bir ýslýða bile aldanacak hâldeyim sizin katlarýnýzdan kusmak üzereyim
bir yerlerde sigara sönmüþse dâime yakma ihtimalindeyim gözlerinizi neþeli ýrmak sanýyorsanýz çocuklarýn yüzdüðü düþünülmez boðulduðu yatarken derinlerde ama ben size söylerim ve bu yüzden sevilmem pek sevim durur karþý omuzda indiririm tek hamleyle ve sahtekâr olamam kapým dâima gýcýrdar her noktaya sonsuz küstüðümde
yalanlarýnýzý topluyorum mektupsuz susuþlara pul olsun diye anlayýn ve anlatýn diye bir çorabýn yýrtýðýnda kenetleniyorum gerçeðe çünkü acýlar hep yýrtar ve katlar raký suyu üstüne üstüne
bir kadýn aðzýyla pisler beni bir adam alnýyla çürütür yolculuðum baþlar buralarda ve oralarda tansiyonum umuda gülüþür birden baygýn düþerim baygun kuþlara
sen beni anýmsa kedinin dökülmüþ sütünde yani ölümün soðuk ensesinde nefesim kokuyor hâlâ
Payanda
Sosyal Medyada Paylaşın:
Payanda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.