sen
uzun bir hikayenin son satýrlarý gibi akarken gözlerimden
tüllenen hâreleri vardýr yüreðimin
peþi sýra teninden
ettiðin ahlar okunur
aþk cezbede vuslat kokarken
kirpiðinin çizdiði dairelerde
dönerek sönen bir ateþ belirir
nazarlýðý diþil bir korkuluk kafesinde
çemberin kaldýðýn en boðucu yerinde
yakamadýðým kadý’erimle
bakmadan, ýsýn gözlerimin cehenneminde
sen çilekeþ
ben serkeþ
gölgelerimiz ant içer ahirli dünyalarda
aþk nefesi görünce
vecd ile hasrete bin secde
bilinir ki
ne aþk’a varýlýr
ne aþk’tan kaçýlýr
senin sevginle beþer þad iken
o zaman vaktidir
halkalanan kemiklerin zikri
aþk aþk diye