küçük mavi çiçekler serpilir odama gezegenlerin arasýndan geçerim bazý zamanlar inan gün olur bu yolculuk hiç bitmez
kaptaný olmayan bir gemide ben inerim derinlere fezasýnda denizanalarý dans eder izlerim oturduðum yerden
bir dünya harbi bu sýkýlmadan devam eden çatýþmasý kuþaklarýn hangi çaðlardan geldik ve düþtük ortasýna biz
bir gaz lambasý havada, haleleri yayýlýr anlayamadým hiç tutaný yok galiba
hýzlanýr birden trafik güveler uçuþur tem’in ýþýklý yollarý sohbet eden insanlar
dayak yediðim mahalleler hala duruyor yerinde ben çoktan gittim ne acý... býraktým tüm anýlarý geride
hesapsýz daldýðým tüm bankalar durmuyor yükseliyor üzerimde ne iþim var bu garbýn köhnemiþ yýllanmýþ caddelerinde ne iþim..
ve hepsi lazýmdý... kumu, harcý, yüreði apartmanlarýn durmamýþta hiç böyle mi karýlmýþ? soysuz medeniyetin inþaasýnda kimler çalýþmýþ kimler! bir varmýþ bir yokmuþ...
ah siz beni böyle tutamazdýnýz zamanýn ipine un sermeden kilitli kapýlarýn ardýnda çaresizmiþ gibi
21. asrýn biz gönüllü köleleri diktik yurdun dört bir yanýna tüm bu hurafeleri aferin!
ve þimdi gökdelenlerin altýnda kaldýk, ellerimizle diktiðimiz
bir gaz lambasý havada, haleleri yayýlýr anlayamadým hiç tutaný yok galiba
büyülenmiþ bakýþlar boþ ve loþ, çekip sifonunu laðým kokulu caddelerin takýlýp peþine uslu uslu akýyoruz azgýn nehirlere...