içine düştüğüm kuyular

ve geldiðimiz yollardan
dönemeyiz artýk
çok geç..
her adýmda yýkýlan duvarlar,
yer gök bir olur
dönüpte geriye
bakamayýz artýk

anla bunu...
ve bana da anlat...

kalemime yapýþan
bir örümceðin aðlarý
örülüyor defterime...
aldanmadan geçmen lazým
bu mýsralardan...

bana müsaade artýk!
hayallerim var benim
fýrtýna kokulu rüyalarým..
kurulduðum
bu sakin limanlarda

sýkýcý bir þimdiki zaman
boynumda asýlý durur...
saatler ilerler de ben;
ne ileri gidebilirim,
ne de dönebilirim geriye...

kara bir gölge
düþmüþ peþime,
ne zaman kaçsam güneþten
yakalandýðým bir diðer yaným
var heybemde

bir balýkçýnýn aðýna
takýlan benim sanki
yosun kokulu sahillerde
can çekiþirken
koklamaktan hiç vazgeçemediðim

yine de bir büyüsü var
hayatýn,
öylesine bir kýsýr döngü,
bazen yazýpta
bazen hiç yazamadýðým

ve þimdi susuyorum...

10.08.2012


Sosyal Medyada Paylaşın: