Rüyası En Kısa Anısı En Uzun

kýrýlmýþ aný parçacýklarýyla acýtýrken sevda
sanrýlý iç denizlerimi de geçtim
kuru ayazlarda içine düþtüðüm telaþta da
o tadý kekre saplantýlý imkansýzlýk
kendi sorularýndan sýkýlmýþ bir hayattan kalmayým
gelmeyi senden öðrendim
ve geldim sadece sana...

ipince duyarlýklar sonrasýndaydýk
hüzün kuzgunluklarýyla yaralarý sargýsýz
yanýnda gizleyemediðim çocukluðuma baðýþla
uykusuzluklarýmý teþhir edici sakar þiirlerimi
ama hayra yormalý diyorum
iki bulanýk yalnýzlýðýn
böyle yanyana geliþini
yanaklarýný öpüþümü sevmekten vazgeçemiyorum
zamanýn çaresizliðine hiç acýmayarak
yanaklarýmý öpüþün gibi
rüyasý en kýsa anýsý en uzun o yolculukta...

biz hangi sabahýna kýydýysak yanyana geliþimizin
özlemler yorgunu mevsimler çekti ceremesini
nedensiz uluorta þapþallýðýmýzýn
baskýn simsiyah piþmanlýðýmýzýn ortasýnda kala kala
birbirimize söylemeye çekindiðimiz þarkýlarýn
acýlarý anýlarýnda saklý ihtiyar sýzýlarý...

seni þarký dinler gibi düþlüyorum
ve ýpýssýz ölüþlerimde
tek baþýma geldim hep
ben sana gelirken
ayný anda sen de bana gel
gürültüsü sarsýn dünyayý
bir çiçeðin ilk kez açýþýnýn...




kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: