Çoğul Özeleştiri

nemli bir sabaha uyanýrdýk
ilk ýþýklarýyla aklýmýzdaki sözcüklerin
ötelenirdi ölüm sanki
ya da ara verilirdi ömre
aramak koparýrdý bizi birbirimizden
ayrý bir kavuþmak iklimiydi
kandýk
kandýrýldýk...

yollarýn uðultusu ayaklarýmýzda
sanki acý çektirmeden öðrenilmezdi sevmek
o aptala yakýn saflýðýna umudun
ve gel zaman git zaman
çoðalýnca grileri mevsim sonlarýnýn
düþtüðümüz boþlukta gene birlikte
boðardýk
boðulurduk...

sýrtýmýzý yasladýðýmýz bu kahkahalý kofluðun
adressiz sorgularý sonuçsuz
sonuçsuzluðun hýrçýn þiddeti günahsýz
sonuna kadar zararlýyýz bilmediðimiz kendimize
aðaçlarýn yaðmurda kalem gibi diziliþini bile
þapþalca elimize yüzümüze bulaþtýrmýþýz ya
ya bir de kaçmasaydýk birbirimizden
satardýk
satýlýrdýk...

portatif radyo günlerinden getirmiþtik
sakar hüzünlerimizi
uykulu gözlerimiz bir yurttan sesler klasiði
o kadar ki sadeydik konuþmaya üþenecek kadar
ve bir çocukluk hastalýðýydý böyle esrikçe hayata küsmek
akla ziyan gençliðimizde geç kalmanýn soluksuz korkusu
yorduk
yorulduk...







kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: