yanılsamalar

hiç alýþamadýðým
sokaklarý vardý gözlerinin
kimselerin dolaþmadýðý...
ýssýz...

bir yeni yetme kýrýlganlýðý
bu gýcýrdayan kaðnýlar,
kýsýk gözlerin narin ve zarif
alabildiðine þeffaf

sislerin yol kestiði vadilerde
seni düþünürüm,
soðuktur bakýþýn
doyasýya üþürüm

bir yayla yalnýzlýðý
aðaçsýz, engin çayýrlarda
hep geniþlediðim,
ve hiç yetemediðim

yalancý çobanlar gibi
yalnýz ve küskün,
geçer kapýsýndan duramam,
üzülürüm

içimde bir heyecan
ya kýmýldarsa perdem!
engel olamam,
korkar görünürüm!

geriye dönüþsüz bir sen
kaldý benden geriye
hiç istemediðim kadar
üzgünüm

yüzümü taþlara sürüp
siliyorum
içimdeki þu ateþ gitsin
ve yanmasýn kimseler

güneþin baðlandýðý iskelelere
yanaþýp
inmek istiyorum
kendimden...

yaþlý ve yaralý bir kurt gibi
tipi ve fýrtýnalarýn altýnda
bir baþýma ve dik
yürüyebilsem keþke

zamaný gelince
güçlü akýntýlara kapýlýp
çapasýný býraksam,
kaybolsam dalgalarda

ve aslýnda üzgün de deðilim
mutlu sonlar yakýþmaz
dipsiz kuyulara
ben yakýþýrým...

sonsuzluðun cenderesinde bir ömür buruk,
aradýðým son buydu
üzgün deðilim
nihayet kavuþtuk.

07.08.2012


Sosyal Medyada Paylaşın: