son perde

zaman
güne hasret
üstümde hayatýn
keþmekeþ yorgunluðu

sular uykuda
uzanýyor elim boþluða

ateþle iþliyorum
yüreðin gergefini
üþümüþ ellerimde yaðmurla
esmer þarkýlar topluyorum

bak
gece devriliyor
kirpikler halâ nöbette

yak
seni tedirgin eden
bütün anýlarý
unut
öyle gel

son perde
ve kapýlar kapanmadan

þafak açýyor…




Saba35

Sosyal Medyada Paylaşın: