Bir Kız Çocuğu ve Direnişleri- II..!

Bölüm -3


Ortaokul günlerini,
Biraz öðrenci,
Biraz evin küçük annesi
Formatýnda bitirir…
Artýk liseli olacaktýr.
Babasý da bu sefer
Kýzýna engel olmayacaktýr…
Hatta aldýðý kararlarla
Ýlerleyen zamanlarda
Kýzýný þaþýrtacaktýr…

Ortaokulu bitirir bitirmez
Görücüler kapýlarýný çalmaya baþlar.
Kýzýný istemeye gelenlere,
Babadan umulmadýk cevaplar gelir.
Gelen görücüleri;
“Benim kýzým daha küçük, okuyacak” diyerek
Geldikleri gibi geri gönderir…

Bizim kýz,
Tam her þey yoluna giriyor diye,
Düþünmeye baþlamýþtýr ki,
Bir bayramý sabahý
Sýrtýna yediði tokatla
Neye uðradýðýný þaþýrýr…
Sebepse kýlýk kýyafettir.
Gelinlik çaða geldiðini, düþünen kýzýna
Pantolon deðil, etek giymek yakýþýr
Diyen babasýna,
En keskin direniþin gardýný alýr…

O sabah ilk kez
Babasýna sesini yükselterek konuþur,
Sonuna kadar fikrini savunur…
Konuþtukça açýlýr,
Açýldýkça canýný yakan ne varsa geçmiþten kalan,
Tek tek babasýnýn yüzüne vurur…

Baba afallar,
Gelen bu tepki karþýsýnda…
Bir süre kendi kabuðuna çekilir,
Düþündükçe kýzýna hak verir…

Kahramanýmýz için,
Artýk kýlýk kýyafet
Ve okumak serbesttir…

Liseyi de,
Ortaokul günleri gibi
Biraz öðrenci
Biraz evin küçük annesi
Formatýnda bitirir…

Tek fark
Kazanýlan direniþlerden
Geriye kalan, ganimetlerdir…
Ve en acýsý
Maddi yetersizlikten dolayý
Gidemeyeceði
Üniversitedir…

Annesi;
Fikrini söylerken bile
Kocasýndan çekinen,
Sessiz sakin,
Yumuþak baþlý,
Babasý tarafýndan
“Okuyup ta sevgiline mektup mu yazacaksýn”
Zihniyetiyle
Geleceði elinden alýnmýþ,
Tek vazifesinin
Ýtaatkar eþ
Fedakar anne
Olmasý gerektiði
Beynine kazýnmýþ,
Fazlaca hýrpalanmýþ,
Anadolu kadýnlarýmýzdan sadece bir tanesi…

Annesinin hýrpalanmýþlýðýna
Ýsyan ettiði öyle zamanlar oldu ki,
Yeri geri geldi öfkesini kusacak yer aradý,
Yeri geldi çaresizliðine sessiz sessiz haykýrdý.
Bazen Annesi için aðladý,
Bazen kendi için aðladý,
Bazen de kadýn oluþlarýna aðladý…
Ve bazen de;
“Ben senin gibi olmayacaðým”,
“Beni kimsenin ezmesine izin vermeyeceðim Anne” diyerek,
Baðýra baðýra aðladý…

Lise bitti,
Üniversite güme gitti,
Baba,
Çalýþmaya izin yok dedi…

Ne yani kýzýnýn,
Her þeyi kabullenip susacaðýný mý sanýyordu?
Eðer öyleyse,
Boþuna hayal kuruyordu…
Onun ruhundaki asiliði, hala mý görmüyordu?

Asi Armes



Sosyal Medyada Paylaşın: