sensizliğim

aþkýnýn izbeliðinde
yüreðim eski bir hurdalýk sanki

söz bulutlarýnýn öksüzlüðünde
bükemediðim kalemimin
can alan serüveni
halimin periþan benliði

uzak kentlere düþmüþ çiçeðim
penceremin baþýdýr uyku
kapýmda ki solgun baharlarýný
koklamakla nefes olur zamanlar

çocuk gibi unuttun yaþanmýþlýðý
mürekkebinde mi sakladýn
onca ümidin mezarlýðýný
dolup taþarken vurdun gönlümün çatýný

sol yanýmý sen büyütmüþtün oysa
dökülen yaþlarýma umut
bekleyiþimi vuslat diye okutup
bir anda doðruldun uzaklara

firari kurþun aþktan satýrýma
geleceðin her mevsimi, düþlerim
ölü topraðý yaþanmadan
artýk herþey masal tadýnda
Sosyal Medyada Paylaşın: