AZ OLURSUN

Karþý kýyýlarýma düþtü ateþ
Penceremdeki kirli güneþ üþüdü
Günü uðurlamadan henüz
Ufkumda belirmiþti ölü bir dehliz
Umutlarým mý tükenmiþti yoksa
Ümitlerimi mi yutmuþtu deniz
Ferdasýný ararken yüzüm
Gömüyordu seni sisli ferine gözüm
Sözcükler tutuþurken dil burcunda
Çaresizim
Ruhunu istila edemedi iki sözüm

Zaman savrulurken saçlarýnýn telinde
Kahkahalarýn kanat çarpar
Kentin böðrüne saplanan sahilinde
Sanma bu kýyýlar sadece sana aþina
Göz vurduðun mahlukatýn
Konar devlet kuþu baþýna
Aþinan þöyle dursun ,aðyarýn
Hayrandý kahve gözüne kara kaþýna
Bir ben mahrumum sözünden sohbetinden
Çatal kalplere huzur veren asaletinden
Bir ben mahrumum
Baktýðýn kahve fallarýnda
Akýllara durgunluk veren kehanetinden

Esrik bir hayata demir alýrken
Dalgalar sunar bir avuç maviyi
Titretir gurubu gölgesi sametin
Þiirlere ilham olmuþ nazlý kametin
Mahþeri sayarak sevdim bilirsin
Buydu amel defterime düþen kabahatim

Can olursun kan olursun ahvaline
Açarsýn gönlünün ipek yolunu
Dem tutarsýn izanýna
Geceye inat bedirik cemalimin
Þavký olursun
Donmuþ yüreklere
Avuç avuç köz olursun
Doldurursun yeri göðü de
Sol yanýma az olursun




Sosyal Medyada Paylaşın: