Merhaba Şiir
I-
(her intihar bir þiiri doðurur
ve her þiir bir intiharý boðar)
merhaba þiir
son zamanlarda
sol yanýmda bir aðrý var
son ihanet aðýr geldi
son terkediliþi kaldýramadý galiba yüreðim
bak iþte bir ölümün daha pimini çektim
ve yeni bir intiharla bir þiire daha merhaba dedim
daha gökten yýldýzlar yaðacak
ve gelincik kokularý ile gelecek ecel
daha bembeyaz gelinliðini giyecek duygular
tülden duvaðý takacak saçlarýna umut
ve ellerinde açacak mutluluk
son þiir bu olmayacak
bir yanýmda kendi kendine tüten sigaram
bir yanýmda hasret
klavyenin tuþlarýnda gizlenmiþ i mgeleri arýyor ellerim
ve her beyitte bir intiharý boðacak kelimelerim
acý tüm sýcaklýðýyla damarlarýmda dolaþtýkca
ýlgýt ýlgýt þiire doðru akacak
bu þiirde de ölüm beni bulmayacak
son zamanlarda
sol yanýmda bir aðrý var
son ihanet aðýr geldi
son terkediliþi kaldýramadý galiba yüreðim
-II-
yaþamýn bam teline dukundu yine mýzrap
ve iç çekiþmelerini yaþýyor dizeler
avuçlarýmý kanatarak kayarken ellerimden zaman
silinmiyor hafýzamdan kýrýk düþlerimin izleri
saat bilmem kaçý kaç geçiyor
günlerden ne
ne önemi var
her uçuruma atladýðýnda bir umut yakaladý benliðimi
bir umut sýmsýký sardý bedenimi
her boþluða yuvarlandýðýnda duygular
bir aþk týkabasa doldurdu yüreðimi
son aþkýmsýn þiir
sen bari yalnýz býrakma beni
duygularýmý intihara sürükleyen
en çok inandýðým ve hep aldatýldýðým hayallerim
kulaklarýmda yankýlanan hiçbir hükmü kalmamýþ sözler deðil mi
ve intiharlar deðil mi þiirleri doðuran
günlerden ne
saat bilmem kaçý kaç geçiyor
ben kimim
ne önemi var
yalnýzlýk sarýnca etrafýný yüreðimin
damla damla duygu dökülür gözlerimden
zýkkým olasý sigarayý çekiyor yine beynim
düðümleniyor ekranda kelimeler
þiir kim
ben kim
bir intiharý daha önlemek sadece niyetim
III-
(Göðüs kafesimde uyuyan serçenin
Kanatlarýna dokunduðundan beri
Bir þiir mýrýldanýyor içimde
Doðacak bir gün bir yerde…)
her dalga sesinde
bir dize düþer gönül pencereme
ve her martý çýðlýðýnda
bir umut doðar mavi sularda
kirli beyaz bir kanadýn altýna sýkýþtýrýlmýþ hayallerle birlikte
þimdi
düþlerimi bir zeytin aðacýnýn dallarýna baðlamalýyým
esen lodosa aldýrmadan
zaman zaman ýslatmalýyým anýlarý
ve bir uçurumdan aþaðý yuvarlamalýyým intiharý
umudun yarasý çoðalmadan
avuçlarýmýn içinde açan mavi gülü
koparýp almak istiyorlar benden
oysa bilmiyorlar ne kadar derinde kökleri
ve bilmiyorlar ona bu kokuyu veren ne
gölgeler dolaþýyor gecenin içinde
gizli bir el uzanýyor ve çekip alýyor rüyalarýmýn üzerinde ki tülü
oysa bilmiyorlar renkleri
ve bilmiyorlar gördüðüm ne?
þimdi;
birer çakýl taþý gibi fýrlatýp atmalýyým üzerimden acýlarýmý
yalnýzlýðýmý boðmalýyým denizlerde
kim bilir ne intiharlar gömüldü
ve ne aþklar çiçek aþtý bu maviliðin üstünde
karanlýðýn ardýnda saklanan güneþ
dokunduðunda kirpiklerimin ucuna
aktýkça göz yaþlarým sindirilmiþ özlemlerin avucuna
yanacak yeniden içimdeki ateþ
doðacak þiir bir gün bir yerde
ve yeni bir intiharla
bir þiire daha merhaba diyeceðim
Sosyal Medyada Paylaşın:
sevil nizamoğulları Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.