iFLAS
Suskunluðumu çizdim, daha çok tutup ellerimin karasýndan ...
Nice þeyler , belki herþey kayboldular hayattan.
Bin bilip , bir bile söylememeden susmak gerekti bu gece
Ýflas bu....
Temizliðin verdigi huzur, yorgunluklara karýþtý
Hiç birþey anlamadým ve çaresiz kaldým.
Usanmýþlýk kat be kat artar mý, gün be gün.
Bu son nokta deyip durmalara raðmen, býçak kemiðe dayanmýþ beklerken
Daha kaç kemik býçaklanacaðým ben.
Daha kaç kemik....
Ve bu þükrü gerektiren güç ,
zaten çalýnmýþ yýllarýmý
geleceðimin üstüne örten .
Artýk, korkuyorum .
Olmayacak herseyin olabilirliðinden ....
Ve artýk güç ve acizlikte sorular
En kötüsü de fedakarlýða sýðýnmýþ olma ihtimalleri....
Yeniden gördüm hayatý.
Dört duvarýn icinde geçirilmiþ ,
Farkýnda ama fiilsiz yýllara dönmem.
Hiç kimselere sevgi, olmazsa þefkat dilenmem
Ne namussuzlar gördüm, baþým dik, adamým diye gezen.
Baþýmý dikince çizilecekse kara þeritler
Ben öyle ulaþýrým ki semaya
Þeritler hem düzgün , hem BEYAZ!
Ama .......
Bu gece iflas!
Bu gece içime gömdüðüm sevgimi
Deþeleyip dar aðacýna vurdun sen
Daðlardan getirilmiþ hayrat sularýyla olsun
Yeþerirdi belki
Çekmeseydin ipimden.
Bu gece iflas Can,
Bu gece yazýlmýþ her söz
Kapýmda duran icra memurlarý
Kaçmadým , kaçýramadým ciðerimi
Aldýlar, götürdüler
Atsalar atamazlar
Satsalar satamazlar
Ne yapacaklar....
Senin yüzünden ambarlarda ölümüm!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.