KAYIP

Yaðmuretesiydi günlerden tabi yanýlmýyorsam....


Sabahýn ince soðuðu, kurþuni bulutlar


Ve bulutlarýn ardýna saklanýp saklanýp geri çýkan güneþ.


Koþmalýydým havayý içime çekerek birazda aðýr, süzülerek


............................................................Olmadý.


Yine kendimle yarýþmaya baþladým üstelik gazlayarak


’’Hýzlý, daha hýzlý’’


Evden ne kadar uzaklaþtýðým, yorgunluðum ,kesilen nefesim


........................................................................ Umurumda deðil.


Etrafta sadece renkler var, hýzla geçtiðim yollarda gördüklerim oldukça karmaþýk


Ama biliyorum evler , aðaçlar , asvalt, arabalar...


.............................................. Koþuyorum koþuyorum..


Hiç bir þey deðiþmiyor saatler ilerledikçe insanlar bir bir dirilip sokaða dökülüyor.


.................................................Kaçýyorum kaçýyorum


Bitmiyor her adýmda þimdi diyorum bambaþka bir boyuta geçeceksin.


Tanýdýk hiç bir þey olmayacak baþka bir dünya


Adýný bilmediðim þeklini þemalini hiç görmediðim nesneler ...


...................................................Koþuyorum hala, içime içime koþuyorum


.....................................................O kýzý bulmam gerek...

Sosyal Medyada Paylaşın: