Sabaha karþý üç gibi
Açýldý kapýlar
Bir adam elinde son kozuyla girdi içeriye
Kara giysiler içinde
Baþýnda kanatlý bir kasket
- zoraki giydiði nasýl belli-
Dedi ki,
“Öyle kal. Birazdan burada
Hep hayalini kurduðun þey olacak
Yalnýz
Þömine yanmalý
Kansýzlýk üþütüyor insaný.”
Bir ateþ düþtü bacadan
Adam baðýrdý:
“Tanrý son dilekler için vardýr!”
Þömine yandý.
Üçü beþ geçiyordu
Baþka bir adam han kapýsýný araladýðýnda
Dilinde son sözü.
Kýzýl giysileri ütülü.
Alnýna dökülmüþ uzun beyaz saçlarý vardý.
- sevdiði yanýn aksine yatýrýlmýþ olduklarý
Nasýl da belli.-
Ýlk gelen onun bir adým önünde duruyorken
Baþýný kaldýrdý ve
Dedi ki,
“Öyle sus. Birazdan burada
Asla hayal edemeyeceðin bir þey olacak
Yalnýz
Bir kadeh bir þey içmeli
Dilsizlik susatýyor insaný.”
Hanýn sol kapýsý gýcýrdadý. Sonra
Havana
-On sekizinci yüzyýlda
Vebadan ölen bir hizmetçi-
Elinde bakýr tasla çýkageldi.
Birinci adam
Eldivenlerini çýkartýp þömineye karþý
Ovuþturdu ellerini
Yeni gelen
Sade bir yutkunma efektiyle
Tastaki þeyi içiyorken.
Duvardaki dev sarkaçlý korkunç saat
Aydýnlandý üçü on geçe
Bir kere daha aralanýnca kapý
Pembeli bir adam
Ruju biraz sarkmýþ
Son yüzüyle girdi içeriye
O biraz mahcuptu ilk ikisine nazaran
Ýkinci adam elindeki tastan son yudumunu çekerken
Yeni gelen pembe paltosuna sarýlýp
Bir adým gerisinde durdu.
Ve dedi ki,
“Öyle bak.
Birazdan burada
Hayal bile etmek istemeyeceðin
Bir þey olacak.
Fakat,
Önce gözlerime
Koyu mavi bir rimel gerek
Renksizlik
Silikleþtiriyor insaný.”
Birinci ilk defa geri döndü ve
En son gelene baktý.
“Tanrým!
Þimdi bunu gördüm ya.
Sana isyanýmdan vazgeçerdim
Yalnýz.
Hala dinmedi içimin sýzýsý.
Eðer onu bana bir iþaret olarak gönderdiysen
Üzgünüm.”
Ýkinci adam sarhoþ ve suskun.
Hizmetçiye sarýlmýþ öylece duruyor.
Hizmetçinin gözleri yok.
Kimseye bakmayýþý bu yüzden.
Yeni gelen
Birinciye hiç aldýrmadý.
Fakat, baþýný dev avizeden yana çevirip
Aðladý.
“Tanrým,
Beni bunlara ibret için gönderdiysen
Seni affetmem!”
Hanýn sol kapýsý açýldý
Ve dev kanatlarýyla doldu salona
Pegasus.
Aðzýnda getirdiði rengarenk paleti
Üçüncünün tam gözlerine attý.
Ve kiþnedi
Saat durdu.
Üçü çeyrek geçe.
Han tamamen aydýnlandý.
Artarda uzanan üç adamýn
Muhtelif yerlerinden sýzan kanlar
Vebalý hizmetçinin
kabarýk yeþil eteðinin
Altýnda bir yerlerde toplandý.
Birincinin bileði
Kederli bir kanyon gibi
Ayrýk.
Ve kýzýl sular altýnda kalmýþ.
Ýkincinin açýk kalan aðzýnda sinekler uçuþuyor
-arada hizmetçi onlarý
Eliyle kovalasa da.-
Kesik bir dil hemen yanýnda
Bir sol anahtarý gibi kývrýlýp kalmýþ.
Üçüncü gülümsüyor
Yüzü rengarenk ve tastamam
Bir ay kadar güzel.
Yalnýz kemerinden aþaðýsý
bir metre ötede çýrpýnýyor.
Ben:
Mutsuz adamlarýn geçtiði
Son gözler.
Yorgunum bu gece
Havana -zavallý kör kýz-
Çekil odana artýk.
Bu saatten sonra
Ölecek adam yoktur.
A. ENGÝNDENÝZ