Her paresi bir yaradýr, þu ömrümün kalpten gayrý.
Ýçinde sen vücut buldun, toprak olmaz ki turabým.
Seni anmadýðým demler, ziyasý kül güneþimin.
Yerim göðüm dar periþan , sensiz yoksul ve harabým.
Habis nefsim söz dinlemez, her lafzýnda bin ah vardýr.
Fakat kesmem ümidimi, kölen olmaktýr serabým.
Ýstemem cennette bin köþk, istemem bal akan ýrmak
Huzurunda dik durmaya yetecek mi ki sevabým?
Yüz çevirsin benden cihan, en yar bile vursa n’ola?
Yalnýz sen öv bu fakiri, yalnýz sen ol can ahbabým…
Ya Rab! Bir iþaret ver ki sevinsin þu ezik gönlüm.
Beni sevdiðini bildir, giydirilsin son esvabým.
"Hadikatü’s Süedadýr" seni sevenlerin kabri
Ecrinden mahrum kalmaktýr benim ahrette azabým
...ENGÝNDENÝZ...