"Karýþtý; düþler, düþüncelerime. yorgunluðu düþtü; yýllarýn yüreðime. zamana ne kadar isyan etsem de, hiçbir þey ayný kalmýyor ki yerinde.
Çocuktum daha dün. anlamadým; ben ne zaman büyüdüm. oynarken masumca sokakta, þimdi koca bir kadýn oldum, savaþýyorum hayatla!
Artýk baþka bakar oldu gözlerim. bir baþka artýk yüzümdeki gülüþüm. belki geride kaldý; sokaktaki koþuþmalar, belki ayný deðil; kalbimdeki o masum atýþlar. yine de hiç deðiþmedi; hayata UMUTLA bakýþlar! /NergizA/"
Sosyal Medyada Paylaşın:
nergizA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.