ne zaman kaybolsa içinden sana gülümseyen çocuk dönüp ardýna b/akardým saçlarýna tutunmuþtu en son g/ördüðümde en son gördüðümde sen kanatlarýný suya b/andýrýyordun akþam güneþi çöküyordu üstüne üstünde o mavi elbise
hep yalnýzlýkta kalýrdý gölge
ay kuþluk vaktini geride býrakýp sana gelirdi kasýklarýnda zaman çiziði resimler bütün karalarýný sular kaplardý da sen sadece susardýn
bu kaçýncý düþlerin karaya vuruþu
gece kapandý üstüme secdeye durdu dualar bu eller bu dudaklar bu sulu gözlü yaðmurlar söyle sevgili sensiz ne iþe yarar
yüzünde kaçak bir düþü tutukladý sonbahar bir bulut oturmuþ gözlerine batar sen sarý bir sabah ben bir kara ayaz rüyalarýmda hep bir intihar süsü vurur geçer kýyýlarýna bir deli poyraz
bir damla suda boðulmak için geldim kapýna beni seviyorsan sakýn aç/ma
bu sende ilk ölüþüm deðil ki benim daha çok ölmek için daha çok seveceðim ben seni sevdikçe öleceðim çünkü her ölümüm yeniden doðmak için sana anla sevgili anla / sana
Ýsa Ýnan
sesiyle þiirime can veren Deniz hanýma çok teþekkürler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsa inan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.