slogan kokan ellerimle
en son senin ismini yazmýþtým
þu dili kesik duvara
bir çekiç gölgesine düþtüðünde parmak izim
boynunu bükmüþtü kýrmýzý karanfiller
saçým sakalým kaç zamandýr yorgun
adýmlarým kaç zamandýr tedirgin piraye
Yasaklý bir coðrafyada hangi þarkýya sýðýnabilir düþünce
Ve yudumladýðýn hangi çay memleket kokar nefesinde.
Bu gökyüzünde hiç mi uçurtmalar uçmaz
Yoksa gökyüzü uçurtmalara yasak mý piraye
insan kendi yangýnýnda ne kadar ýsýnabilir
dumaný tüten bir çorba kadar mý?
yoksa koynunda aðlayan
sigara yanýðý mektuplarýn çýðlýðý kadar mý?
bildiðin tüm çiçekleri unutacaksýn dediler piraye
bu yollarý, daðlarý, dilini
her þeyini
bizim sokaklarda hala silahlar çýðlýk atýyor mu?
çocuklar konuþuyorlar, yazýyorlar diye
kara listeye alýnýyor mu?
memleketi çok seviyorlar diye
hiç yere sicilleri bozuluyor mu piraye...
piraye
kül benizli kadýným
kendimi yaktýðým her þiirde
bilki yarýnlarým var
çocuksun de ne olur bana
çocuksun de
benim adamlýðýmdan utananlar var…
gözünde hep gözyaþý olacaðým
biliyorum, gül teninde ýslanýp ýslanýp kuruyacaðým
bu kýzýl þehirdeki her günüm
tüm çocuklarýn avuçlarýna düþecek bir gün piraye
iþte o zaman mavi gözlü dev
yýkayacak yüzünü memleket sularýyla…
her gökyüzünün mavisi ayný olmaz
senin gözlerindeki mavi de
bilirim, ölünceye kadar solmaz
tenimdeki tuz kurusu
duvarlara sinmiþ, sesimsin piraye…
Kýzýlcan/2012
Yurtsuz bir þehir tabelasýyým
Bir martý ýslýðýyla üþürüm memleket türkülerinde…