Zü
BİR ÜMİT
Bunca gam yükünü yükledin bana,
Tövbe karþý gelmem, yansýn bu caným.
Lâl olsun dillerim küsersem sana,
Kulum dersen ancak diner hicrâným.
Tak etse de cana, dönsem deliye,
Bir býçak vursalar akmazdý kaným.
Katlandým ardýmda sen varsýn diye.
Kulum dersen ancak, diner hicrâným.
Unutsaydýn bunca derdi vermezdin.
Öyledir hayâlim, öyledir zanným.
Genç ömrümü çile çile örmezdin.
Kulum dersen ancak diner hicrâným.
Senden ümîdimi kesersem bir gün,
Kýrýlsýn kollarým, çürüsün yaným.
Hak vâki olup da geldiðim o gün,
Kulum dersen ancak, diner hicrâným...
Zübeyde Gökbulut/ KIRÞEHÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zübeyde Gökbulut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.