Aþkýmýza þahit eski þadýrvan baþýnda Üç kýnalý serçe Gagalarýnda kirli su Kursaklarýnda birikmiþ Köhne zamanýn tortusu Zaman dilimde sönmüþ bir ateþ Bu ateþ ki bir süzüþüne eþ
Titriyor avuçlarýmda anýlarým Gözlerin sabahý öperken yanaðýnda Kafir bir tebessüm belirir dudaðýmda Sen kambur belimden yükselen güneþtin Yüreðimde çaðlayan billur pýnar Terhisini aldýðýndan beri yüreðim yanar Ahýmýn zifti dumaný alemi sarar Üç kýnalý serçe Bana prematüre aðýtlar yakar
Þadýrvandaki kirli su gibi Kirlenmiþ anýlarým Hiç bana gülmezdi bilirsin Doðan gün ve yarýnlarým Sen de ustura bakýþlarýný Gözlerimden söküp giderken Gönlüme kaynama düþeceðini Ateþine dil sürüp bel vereceðimi Mecnun’a dönüp divane güleceðimi Bilmezdin Üç serçenin Anýlarýmý kanatlarýna kýnaladýðýmý ve Gagalarýndaki kirli suyu Bilmedikleri gibi….
Sosyal Medyada Paylaşın:
festival44 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.