Düþte aþk var gözlerim.
Süzülmeyin bakýþlar...
Bir maceraya yelkensiz inmelerim,
Düþünce aþk o zaman var.
Sözü bozulmuþ yeminde,
Aþk var gecenin deminde.
Demin de zýrhý var içinde ýþýk besleyen.
Darbeler yoluna kurulu sürgünü si mgeler.
Bir dal düþten aþk geçer.
Saz keser hüznü on yerinden,
Hiçe kin besleyen.
Beste seli besledik açan sümbülden.
Gök, papatya teninde uluyan nefesten,
’Geldin mi?’ diye sorma,
Ceylan dudaklarýný bükmeden.
Hisler, çaðda kalan ilki si mgeler.
Her günün ardýný bir gece,
Bir aþk takip eder.
Kaybediþ usulunce sevdalarda kaybediliþ.
Kayba deðer mi kaybedilen,
Bilir yalnýz, düþte aþký var eden.
Kayda deðer bir sebep umarým içerlenen.
Aþký, çaðýrýyor sona.
Sorsana en yakýnýnda,
Derdi devasýz, ’Keþke bir sorsa’
Dua yine sordurana.
Yýldýzlar ýþýktan geçilmez de koþsan yine geçilmez.
Varsan aydýnlýk sezilmez, bu aþktýr her dile söylenmez.
Bir tek yara yandý, annem gitse o yardan gidilmez.
Kanayandý elleri mürekkep, baksan izi seçilmez.
On iki zamanýn artan vakti uykusuzluðun yoludur.
Ona ki sorsan cenneti, her söz dilde yoðrulur.
Seferin, düþünde gusülsüz aþk yoludur,
Bir bilsen kimin kalbi kimde, nelerle doludur.
Bahattin BERKDÝNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.