...dumansýz baðrýnda son sür/günüm
yetim derviþan gibi kendi ateþimde külüm...
zaman ergen çaðýnda
gözümde minyatür dünya
debimetre tanýmaz usuma
henüz düþ’müþ esmer ütopya
annemin beyza kanatlarý altýnda
kýrmýzý alevlerde (k)özlenip
uçmak için çýrpýnan akkor yüreðim
þimdi hezeyanlarýmýn arafýnda
ellerimle ufaladýðým canýmý
gökyüzümden cemaline uçurduðum
ak güvercinleri çaðýrmak için
saçýyorum fahhar yollarýna
kalbim yanardað misali
infilak etsem küllerim üstüne savrulacak
dilimin ucunda kýzgýn lavlar
konuþsam seni,sussam beni yakacak
þarkta batan güneþim!
yaþadýðýn yerleredir benzeyiþin
döksem de eþk-i tahassürüm
naçar býrakýr kurak iklimin
baþýmda acý yel gibi esen firkatimle
masalý kendi taþýna yazýlý dað oldum
ölüme koþan ceylanlarýn akibetiyle
say ki;kendi doruklarýmda vuruldum
mütemadiyen beni içine çeken
girdabýn dibinde duruldum
vuslat beklediðim gizli bahçemde
sonu kendime çýkan bir yol buldum
esmer ütopyam!zaman olgun çaðýnda
senden bergüzar kumdan kaleleri yýkýyorum
gözleri hareli çocuklarýn klavuzluðunda
usuma yeþim taþlarýyla örülü hisar dikiyorum
...ey fýrtýnalarýyla ateþi söndüren su
yeniden yakacak ateþi bir damla bengisu...
Seyran Tankuþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.