sanat tanrýcalarýmýzýn geç icatlarý
Saðlýksýz ruhlara engel
Derin bir hürmet duymak için gençliðin anýsýna
- Bir kutsal gençlik, dingin, sade görünümlü
bakýþý duru ve berrak su gibi,
Ve her yerde, hedon
Ölüm bir dizi inci gibi daðýlýr yanaðýna
Satýr arasý gözyaþý yada boncuk sýralarý
içinde iç içe sarýlý
Ve hiç bir geçerli tanýmý yoktur ölümün
Sürpriz, þaþkýnlýk, erken, nereye ?
Güneþe doðru göçer her ölü
Ve sarýþýn meleklerin gökyüzü yarýlarak
baðlayan halkalarý bir bir açýlýr kolyenin
baþka bir kolyede bir parça olmak için
ölümden sonra hayat’tan?? önce
oysa yaþamak gerekir ölmeden önce
aðaçlar bitkiler kuþlar gibi
yaþamak nefes almaktýr vesselam
basit önce
sonra
sýðýnaðýmýz toprak cömert
ayýrmadan herkesi kucaklayarak
ve tutku ile hissederek acýyý
gözlerini kýsmadan kasmadan
içine çekerek sigara dumaný gibi mesela
þikayetsiz, mýzmýzsýz cesur maðara adamlarý gibi
duvarlara hikayeni kazýyaraktan
su geçirmez sanýyor hayatý
bir otoyolun ortasýndaki canlý
dinlenecek zaman yok
yaþa ! yaþa ! ve öl !
sadece aðýzlar farlar gibi bakýyor
Hayran hayran
Gülüyorsun kalbin aðýr
Bir bilsen kaç milyon insan yaþadý, öldü
o eski insanlarýn çýplak anýsý
ki Phoebus yaldýz heykeller ekliyordu
erkek ve kadýn kendi gölgesinde
doðal ve kaygýsýz oynaþýrken
Ve gökler ve güneþ okþamada sýrtýný
asil çatýyý inþa etmek için
Cybèle sonra, bereketli cömert ürünlerinden
Bulamýyordu oðullarýna pahalý bir hediye
Ama kalbi bir kurt hassasiyeti ile kabarmýþtý
Emziriyordu evreni kahverengi memelerinden
ekin ve arpa ve derken harman.
Þýk, saðlam ve güçlü adam,
krallarýn atfettiði apoletlerinden memnun;
Saf meyvesi bütün mezalimin ve bakirelerin,
Eti yumuþak ve saðlam ýsýrýklarýn !
Tasavvur etmek için þimdi,
Görünen o tanýdýk gerçeði
Erkek ve kadýnýn çýplaklýðýnýn yalýn gerçekligini
ruhunu sarmalamýþ soðuk karanlýk bir þal
Tehdit dolu bir siyah tablonun önündesin.
Ey korkunç canavar, kendi giysisine aðlamada!
Ah aptal benlik! yüzlerine layýk maskeleri!
ey zavallý bükülmüþ gövde, ince tombul ya da sarkýk,
Faydasýz, amansýz
Pirinç kundaklarýna sarýlmýþ çocuklarý!
Ve sen, kadýn, ne yazýk ki! mum gibi solgunsun,
Yani, bakire kaný içiyor sefaletin
kalýtsal memesini sürükleyen analýk günahýnýn
Ve doðurganlýðýnýn bütün dehþetin!
kalbi pamukçuk tarafýndan kemirilen yüzlerin,
Ve evet hedonistçe yayýlacak içim
kuþlar ve çiçekler mavi gökyüzü gibi,
bir nar gibi yayýlacak
acýlarý sevinç þeklinde yayýlan çocuklarýn
ve aþaðýya sarkan boðazlarýn aslýnda giyotine deðilde
hep "evet" e ve hep "eyyvallah" a þartlý olduklarý için
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
böcek gündüzün geceye borcu nedir? iki kapı hoyrat bir umut Sen anlarsın Can sıkıntısı ve seni sevmek üzerine Aşık dik durabilmek Yaban Gülendam