Mağrur ve Küstah......

Ýster bil, ister bilme
Hallerim hal deðil, bundan böyle


Hiç bu kadar koymamýþtý, belirsiz yarýnlarý beklemek.
Kelamlar kifayetsiz,
Düðümlenir boðazýma hüznün menbaý
Yanaþýyorum sehpasýz darlara
Dolaþýr boynumda ilmek yerine ellerin
Açtýðýn çukurlar meteor düþercesine
Arzýna iniyor sinemin
Hazin bir sükunla! ...

Es geçiyorum her þeyi,
Cürmüm bedenime aðýr! ...

Gel-gitler sarsýyor usulca
Sol yanýmdan kasýrga, ene’mde fýrtýnalar
Býraktým kendimi rüzgârýn sustuðu yöne.

Yine es geçiyorum her þeyi,
Yine cürmüm bedenime aðýr!

Ey Bozulmayan ezberim!
Unutmak isterken hasretini
mesafeler çýð olup yürüyor içerime
Tek tesellim, seni yanýbaþýmda varsaymak…

Ýþte karþýmda resmin,
O gözlerime perde gözlerin
Keskin ve siccil,
Maðrur ve küstah
Sanki petekten iki damla
Kaç kez yüreðime bilendi bilmem
Bildiðim tek gerçek özünde sevgi, þefkat
Farkýnda deðilsin belki
Ellerin ellerimden uzak
Gözlerin gözlerime biat...

Bir daha es geçiyorum her þeyi,
Bir daha kahýr,
Bir daha cürmüm bedenime aðýr!


Þükrü AKTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: