MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BEKLEYİŞ




Uçuk pembe düþler kurmuþtuk hayata dair;
Ve kar beyazdý umutlar…

Oysa satýr aralarýnda hep hüzün vardý.
Elemle yoðrulmuþtu hatýralar…
Hayatla ölüm arasýnda inceden bir çizgi.
Bir adým ötesi uçurum…

Bir üzüm tanesini yedirirken;
Bin tokat vuruyor dünya dedikleri.

Artýk gözlerde ýþýðý sönen bir teselli;
Yýllarýn yorgunluðu gönüllerde ve;
Sevda vurgunu yürekler…
Sarhoþ anýlara sýðýnmýþ bir avuç ümit;
Kýrýk, dökük…

Gül, dalýnda kurumuþ.
Bahar, hiç olmadýðý kadar solgun.
Neþesi yok, açan çiçeklerin bile;
Rengini, griye çalarken geleceðin bestesi;
Teselli aradýðýn þarkýlar da susar,
Týpký güle küskün bülbül misali…

Yýldýzlar dökülür semadan yeryüzüne,
Güneþi solar gülüþlerin…
Efsanelerdeki Mor Daðlar’ýn eteklerinde;
Yaþanan sevdalar yoktur gerçekte…
Leyla ile Mecnun, Ferhat ile Þirin çoktan ölmüþtür.

Geriye kalan sadece ruhunu yakan bir iç çekiþtir;
Artýk aðlayamazsýn, donmuþtur gözyaþlarýn…

Gül Kurusu Sevdalar
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.