YÜREK BESTESİ

[ kalin
Hiç kimse bilmiyordu, þekerli yoðurt sevdiðimi;
Senden baþka…
Ve kimseye söylemedim;
Bir adýmýn da “Bahar” olduðunu;
Hazaný soluyan gönlüme raðmen…


Her þeye raðmen yaþamalýydým;
Dimdik durmalýydým ayakta..
Vicdaný sükut etmiþlerden;
Ýntikam almamalýydým..
Sadece örnek olmalýydým…

Verdiðim mücadele insanca olmalýydý…

Kimsenin yüreði ile oynamamalýydým,
Kimsenin onuruna dokunmamalý,
Hiç kimsenin sevdiðini,
Mutluluðunu elinden almamalýydým.
Umutlarýný vurmamalýydým kalbinden..
Benim mutluluðuma bedel;
Çalýntý mutluluklar olmamalýydý bana umut..
Bu bana acý verse de...

Senden baþkasý bilmedi asla bunlarý;
Ve baþka þeyleri;
Çiçeklerden, gülü sevdiðimi mesela,
Bir de, beyaz papatya…
Renklerdense, uçuk mavi,
Týpký bulutlarýn koynunda beslediðim, düþlerim gibi...

Sevgiye dair notlar düþerken;
Hayatýn soluk sayfalarýna;
Kaybolduðumu, satýr aralarýnda…

Þair kaçýklýðýnda, þiirler yazdýðýmý;
Yastýðýmýn kenarýna iliþtirdiðim,
Kalemim ve kâðýdýmý..

Türkuaz rengi hûlyalar kurduðumu;
En imkânsýz tarafýndan…

Sevgimizin katýk olduðunu, besmelenin bereket,
Simitle peynirimizi yerken,
Ve demli çaylarýmýzý içerken, kahvaltýda..

Senden baþkasý bilmiyordu;
Benim biraz tuhaf olduðumu…
Sevdiðim zamanki samimiyeti;
Sevdama, ömrümü koyduðumu..
Dostluðumu...
Ve, bu hayata;
Seninle tutunduðumu…

Gül Kurusu Sevdalar
]
Sosyal Medyada Paylaşın: