BUGÜN DE...

Bugün, yaþam yanýklarý var gönlümüzde.
Yarýný kim bilebilir ki... 
Yaþamaya da , ölmeye de üþengeç gönlüm.

Bugün yine devirdiler çamýmý. 
Yine kendilerine gökyüzü actýlar
Çam’ýmýn yükselip duran dallarýný sere sere yere.
Yine yolunda gitmedi  yollara düþen umutlar . Saptýlar....
Özgürlük anýtlarýný balyozladýlar. 
Sahi, kaç tane özgürlük anýtý vardý dünya da......
Bir ? Bin ?
Sayýsý yok..... 
Herkesin gücü kadar anýt var hayatta....
Herkesin gözünü kararttýðý kadar...
Benim gözlerim maviydi.....
Kara kara bakar oldum utanmalarý yok sayýp ....
Özgürlük müydü? 
Hayýr.... Üzüntü ihlali... O kadar....
Bin özgürlükten pay biçip, 
yorulup geçmiþten zinciri kýrýp, 
ilan-ý özgürlük ettim dün gece..... 
Lügatta yok bu laf... 
Bunu da ben uydurdum
Geç gelen özgürlüðüm afilli olsun diye.... 

Ama,
Özgürlüðümle içimi kaybettim...
Özgürlük neydi ben bilemedim...
Üstüme üstüme savrulan pis kahkahalar.
Ve bedel !
Sosyal Medyada Paylaşın: