I
Artýk kanadýnda mavi boncuklar taþýrsýn.
Ardýna yaslan seyret manzarayý…
Nasýlsa Simurg’ dun; Kaf’ da aðýrladýðým.
Gülsün o gül yüzlü çehren milyonlara,
Hafiften de el salla, çekiyor yalnýzlýðým.
“Yokluðunla yaktýðýn” kadar yakýlacaksýn, ne de olsa..
Kýrýldý faylarý nefesini týkayan þehrin
Ne mutlu arþa ki geceden kalan açýklarla
Sökükleri teyelliyor gün,
Dile kolay yýllarýn hesabýna inmeye de yok niyetim
“Elhamdülillah”
Susuzum yine aþk(ýn)a…
II
Eski evlerin duvarýnda küflenmiþ kitapmýþým meðer
Kelimelerin efendisince kundaklandý önsözüm
Yüzüme çarpan yýldýrýmlardan anladým.
Saðanaklar kalbime öykündükçe bitmiyor rutubetim
Söylenmemiþlerden diziliyor son sözüm
Ey yüreðime baþak bakýþlý hisler saðaným
Labirentlerinde üþütüp kaybolayým diye mi?
Giydim dar gelen deli gömleðini!
Mesnetsiz ihbarlarý müspet yaparken geceler
Mayýnlar döþediðin bedenimi katlettiler.
Þamandan bozma gulyabaniler.
Dudaklarýndan dökülen zehirli ayinlerle kutsanýrken
Þimdi otuz üç bin parçayým.
Bayramýn olsun, kurban niyetine
Yedirirsin kuduz köpeklere…
III
Asla elim deðmeyecek ellerine,
Korkma kýzýl denizlere akýttým düþlerimi.
Çeyiz yapan anneler gibi;
Mürvet de beklemiyorum, vuslata yatýlý gönderdiðim
Miadý dolmuþ ümitlerimden.
Kaldýrýp atacaðým boþ konteynýrlara
Üzülme nutuk çektirmeyeceðim, yorup kalbini
Uzak diyarlardan alacaðým haberini
Yeni aþklarda izleyeceðim fragmanlarýný;
Sinemalarda…
IV
Tenimi yakmayacak buðulu sesinin ateþi
Ya unutulur mu? Bir de afili sözleri
Hiç sýzlatmayacaðým ciðerini
Günün yirmi dört bin yýlý, zikretmeyeceðim adýný
Zorlu yol bu, ayrýlýða talipliðim.
Ve tepeden bakýþým arþ-ý âlâna..
Aþktan deðil göklerden yaðmurlarca süzülüþüm
Belki rahmetle anacak ilikleri yaþayan ölülerin
Ardýmýzdan çölleþecek yemyeþil ormanlar.
Gölgesinde dört mevsim soluklandýðým,
Hazanla kurumuþ erguvanlar…
V
Vedasýz akþamlarda demlenirken kan kýrmýzý resminle
Çaðlarken hücrelerim kýzýlcýk içtim dedim soranlara
Aklýmýn duvarlarýný süzüyorum þimdi süzgecimden
Bu ayrýlýk hýrkasýný son kez giyinmiþken
Aðýrlýðýnca çýkarýyorum yaþamýmýn dar eleðinden
Vefadan bahsetme þimdi el aleme
Sahipliðim yetecek kadarken yüreðine
Sahipsiz býrakmak yakýþtý ellerine…
Neþe CÖMERT
Temmuz_ 2012 _ Gaziantep
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.