Ýmkansýz sanma sakýn, Her þey mümkün bu hayatta. Bu kancýk düzende… Gör bak olmaz dediðin olur, Yýkýlýr, hayalimiz yýkýlýr. Ümidimiz biter. Sýratlar kurulur sevdaya.
Alýrlar seni benden, Akýllýyým deme, Cinim deme sakýn... Yýkarlar umutlarý, Alýrlar, ömrümüzü alýrlar.
Akýlýmýzý alýrlar, þaþ kalýrýz... Ýnanmazsýn, kendi gittiðine... Bu aþkýn nasýl bittiðine… Ve aramýza açtýðýn uçurumlara, Sýra daðlara, Sende inanmazsýn…
N’olur imkansýz deme sakýn, Deme, Gün gelir alýþýrsýn, Alýþýrsýn bu ayrýlýða, Bu imkansýz tahammüle, Alýþýrsýn…
Bakarsýn bizde iki yabancýyýz, Alýþýrken yalnýzlýða, yokluða... Ne çok mutsuz, Umutsuz güneþler doðup batar üstümüze, Bir ömür vuslatsýz kararýrken, Mahþeri yaþarýz suskun gönlümüzde…
Celal Þahbaz (yorgunkalem)
Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.